بررسی تأثیر تیمار مزمن مورفین بر پروفایل بیان mirnaها و معرفی مسیر پروتئین کینازی فعال شده توسط میتوژن به عنوان هدف mirnaهای تغییر بیان یافته

هدف: تاکنون مسیرهای پیام‏رسانی متعددی شناسایی شده‏است که در پاسخ سلولی نسبت به مواد مخدر از جمله اپیوییدها دخیل است. مسیر پروتئین کینازی فعال شده توسط میتوژن از مسیرهای مهمی است که در پاسخ سلول‏های عصبی نسبت به اپیوییدها دخالت دارد. میکروrnaها از جمله تنظیم کنندگان مهم بیان ژن در سطح پسارونویسی می‏باشند که نقش مهمی در تنظیم بسیاری از فرآیندهای سلولی از جمله انعطاف‏پذیری نورونی و تثبیت سیناپسی دارد. هدف از این مطالعه شناسایی mirnaهایی است که در پاسخ به تیمار مزمن مورفین بیان متفاوتی دارند و پیش‏بینی ژن‏هایی که احتمالاً در این فرآیند مؤثر هستند. از آن‏جا که مسیر پروتئین کینازی فعال شده توسط میتوژن در وابستگی به مورفین و همچنین بیش‏حساسی به درد دخالت دارد شناسایی mirnaهای تنظیم کننده این مسیر می‏تواند راه‏کار تازه‏ای برای درمان وابستگی به مورفین و نیز کنترل درد ارایه نماید. مواد و روش‏ها: در این مطالعه رده سلولی نوروبلاستومایی be(2)-c تحت تیمار مزمن مورفین قرار گرفت و تغییرات پروفایل بیانی mirnaهای آن در اثر تیمار مورفین بررسی شد. پروفایل بیانی 750 mirna به روش rt-pcr کمّی تعیین شد. نتایج: در این مطالعه دو دسته mirnaهای has-mir-193a-3p، -212، -181c، -362-3p، -639، -646 و has-mir-412، -937، -558، -552، -943، -628-5p، -593، -555،-636، -643، 566، -571، -642، -653، -611، -31، let7-g شناسایی شد که به ترتیب افزایش و کاهش بیان داشتند. نتیجه‏گیری: بررسی mirnaهای تغییر بیان یافته نشان داد که مسیر پروتئین کینازی فعال شده توسط میتوژن می‏تواند به عنوان یکی از مسیرهای پیام‏‏رسانی در نظر گرفته شود که اهمیت به‏سزایی در پاسخ مزمن به مورفین دارد. با توجه به نقشی که این مسیر در پاسخ به مواجهه با مورفین ایفا می‏نماید، می‏توان گفت که فسفریلاسیون پروتئین نقش شایان توجهی در این پاسخ برعهده دارد.